donderdag 27 december 2012

Wapen u voor de nacht

Vorige week, na de moorden in het Amerikaanse Newtown, konden we het volgende lezen:

Larry Pratt, voorzitter van de Gun Owners (wapeneigenaars) van Amerika stuurde dit weekend een controversiële mededeling rond. ,,Voorstanders van een strengere wapenwet hebben het bloed van kleine kinderen aan hun handen'', luidde het. ,,Zij zorgden ervoor dat geen leraar, bediende of volwassene een geweer had op die school. Deze tragedie maakt duidelijk dat er een einde moet komen aan het verbod om wapens te hebben in en rond scholen. Zo'n wapenvrije zones geven massamoordenaars alle tijd om toe te slaan.''

Iedereen met de hersenen van een ondervoede kolibrie kan zo 35 redenen bedenken waarom dat onzin is.

Dat vond ook CNN-presentator en Brits journalist Piers Morgan. Hij noemde de voorzitter van de Amerikaanse wapenlobby een onvoorstelbaar domme man.

In géén tijd werden 85.000 handtekeningen verzameld onder een petitie om de man het land uit te zetten. Voor een goed begrip: niet voorzitter Larry Pratt, maar journalist Piers Morgan. (Vanaf 25.000 handtekeningen moet de Amerikaanse president een uitspraak doen.) Zo gaat dat met de vrije meningsuiting in de democratie der democratieën; ze is er, maar lang niet voor alles en iedereen.

Nu, ik vind ook dat journalist Piers Morgan ongelijk heeft. Volgens mij heeft de voorzitter van de wapenlobby waarschijnlijk het geweten van een ondervoede kolibrie, maar over zijn hersenen moeten we ons geen zorgen maken. Die werken uitstekend.
Wat moet je doen als je een bijna onverdedigbaar fort moet verdedigen? Probeer eens een onverwachte uitval, een tegenaanval waarop de vijand niet is voorbereid. Zo geschiedde. De Amerikanen begonnen met een nooit geziene wedloop naar wapens, uit vrees voor een strengere wapenwet. Het meest populaire kerstcadeau werd de semi-automatische AR-15.
En laat dat nu net het wapen zijn waarmee Adam Lanza twee weken geleden 20 kinderen en 6 volwassenen neerschoot. De Amerikanen, vrouwen, kinderen, mannen, bejaarden, hoogbejaarden, poseerden fier met hun nieuwe wapen, naast de kerstboom, uiteraard, want voor de vrede moet je vechten, je moet je wapenen voor de nacht.
En je krijgt plots een heel andere discussie in de VS: de regering kan niet in alle rust werken aan een strengere wapenwet, ze moet verdorie ook vechten tegen een versoepeling ervan.

Volgens mij heeft de voorzitter van de wapenlobby dus héél goed nagedacht.

Het is natuurlijk belachelijk om nu te spreken over de Amerikaan, ze allemaal op één hoop te vegen. Maar het samenlevingsmodel bepaalt wel de uitkomst ervan.
En Europa? In de ogen van veel Amerikanen is dat een decadent zootje. Want ze weten er niets over.
Ik citeer Geert Mak in zijn uitstekende boek ,,Op zoek naar Amerika'', p. 269:

,,Zo gaat hier, om maar een voorbeeld te geven, het verhaal rond dat in het liberale Nederland op grote schaal bejaarden worden vermoord, dat zeker de helft van de euthanasiegevallen er gedwongen plaatsvindt en dat Nederlandse bejaarden die nog een poosje willen doorleven bandjes dragen met: Geen euthanasie alstublieft. De mensen die je spreekt zijn er heilig van overtuigd dat het waar is. Ze hebben het ook niet zelf verzonnen: het is de weerslag van alle onzin die bepaalde Amerikaanse media dag na dag over het publiek uitstorten.''

De onderliggende boodschap is duidelijk: wees blij dat je in de vrije VS woont, wij zijn op alle vlakken nog steeds een voorbeeld voor de rest van de wereld.

Nog dit: in de VS worden jaarlijks ongeveer 40 (veertig) keer meer mensen vermoord met een vuurwapen dan in een gemiddeld Europees land.

vrijdag 21 december 2012

De jeugd van tegenwoordig (1)

Ik krijg het soms, het overvalt me, stroomstoten van die jeugd van tegenwoordig.
Ze is zo oud als de mensheid zelf en nooit heeft ze willen deugen.
Blader door het boek van de kleine geschiedenis en je zal het merken: niets mee aan te vangen.
In het boek van de grote geschiedenis kom je ze weinig tegen, behalve als het gaat over het aantal gesneuvelden, dan zijn ze in overtal.

Laat me er maar eens even een karikatuur van maken.

De jeugd van tegenwoordig is te braaf en is dat altijd geweest; constant gebrainwasht, zeg maar.
Er moet dringend oorlog gevoerd worden, onze jongens worden opgetrommeld, ze sneuvelen bij de miljoenen en als ze bijna op zijn, dan gaan een paar oude heren eens een verdrag ondertekenen.
Dag jongens, bedankt voor alles, we zijn stikjaloers op jullie, daar in het onvolprezen hiernamaals.
En als we hebben verloren, dan vergeten we jullie zo snel mogelijk en werken we onverdroten aan een nieuwe lichting.

Het is alleen die ellendige vredestijd, dan kunnen we weinig of niets met de jeugd aanvangen; ze zijn misschien de toekomst, ja, maar ze zullen toch nog véél moeten leren voor ze een verdrag kunnen tekenen.

We hebben een heel leger zorgverleners klaarstaan voor onze kinderen en bejaarden.
In de politiek moet heel de maatschappij vertegenwoordigd zijn; het is begonnen met de vrouwen en in hun kielzog volgden allochtonen, holebi's, gehandicapten, dwergen, grote maten, kleine maten, ze moeten er allemaal bij.

Jongeren niet, zij moeten nog véél leren.

En als een politieke partij met veel blabla verjongt, dan betekent het dat er een paar min 40-jarigen tussen lopen.

Het is eigenlijk te gek om los te lopen.

Van onze kindjes niks dan goeds, want zij zijn ons beeld en onze gelijkenis; en als er iets misloopt is het de schuld van leerkrachten, de opvang, het weer en zoveel meer.
En dan, recht vanuit de pamper: ze zijn oud genoeg, ze moeten leren hun plan te trekken.

Maar: naar school tot 18 (een dwaasheid), het laagste loon, meeste werkonzekerheid, duurste autoverzekeringen, moeilijk lenen en huren, want weinig werkzekerheid, een 18-jarige met een 15-jarige is pedofilie en ga zo maar door.

Een zatte nonkel op een feest is ik weet niet hoe plezant, een jongere die een joint rookt om van te huiveren.
Het betuttelen houdt niet op, want we moeten ze in het gareel houden.
Hun fouten worden uitvergroot, maar ,,onze iconen van de misdaad'' Horion, Dutroux, Jansen, zijn geen jongeren (en trouwens ook geen allochtonen, je durft er toch niet aan denken dat Dutroux een Marokkaanse moslim was).
En als jongeren zich te buiten gaan aan geweld, dan zijn het heel regelmatig kreten van wanhoop.
Ach kom, ik zal er maar mee ophouden of ik word boos. En het is voor iedereen kerstmis, nietwaar. (Heb ik al gezegd dat je met de Duitse soldaten kon verbroéderen met kerstmis? Een voorbeeld voor onze jeugd.)

Tot zover deel 1.

maandag 3 december 2012

Democratie

De laatste maanden weer eens kennis genomen van enkele opstoten van democratie. Met als hoogtepunt het geval Martin.
Vier miljoen euro heeft het gekost om die vrouw veilig in een klooster te dumpen. De journalisten dropen af en dus ook de tot in de toppen van hun tenen, het diepste diepe van hun ziel gekwetste democraten.
Had men Martin toch maar aan hen overgeleverd, dàn had de democratie gezegevierd. Verdomme toch!

Voor alle duidelijkheid, ik heb het hier over de ware, de zuivere democratie, vijftig plus één.
Zo zou het moeten zijn, dan zouden we in een héél andere wereld leven.

Eerst een omweg.

Een paar weken geleden, de regering was dagen- en nachtenlang aan het klooien over de begroting.
Ikzelf had niks beters te doen dan naar de slager te gaan.
Gilberte had zin in blinde vinken, ik haat die beesten, maar goed, ik had de dag ervoor kreeft op een bedje van krab en zeewolftongetjes gekregen, vandaar.

De slager was in een druk gesprek gewikkeld met een drietal klanten. En hij sprak: ,,Dat begrijp ik dus niet, ik snap die bende onnozele kloten niet. Waarom vraagt men het niet eens aan de gewone man, mensen gelijk gij en ik en Guido daar. Zet ons eens met een man of tien een dag samen en dat zaakje is opgelost. Maar die mannen willen geen oplossing,die willen alleen maar in onze zakken zitten. Is't niet waar misschien!''
Iedereen vond dat het waar was.

,,Hé, Guido, is't niet waar misschien!''
,,Jaja, René, 't is waar.''
,,Voila!''
Ik ben niet geboren voor het heldendom én hij had een vervaarlijk mes in zijn handen.

De week daarop was ik weer bij de slager, gelukkig niet voor blinde vinken.
Ik was, uitzonderlijk, de enige klant.
René zag zijn kans schoon: ,,Guido, ge moet mij toch eens eerlijk zeggen, gelooft gij dat van die 21ste december. Ik kan er soms echt niet van slapen.''
Ik antwoordde: ,,Weet ge wat René, we gaan wedden. Geef mij nu 100 euro en als de wereld vergaat, krijgt gij er 100.000. Dan kunt ge nooit verliezen.''
Daar moest hij toch eerst eens over nadenken.

Niets is zo gevaarlijk als de zuivere democratie; tweelingbroertjes zijn anarchie en dictatuur. Gewoonlijk in die volgorde. Want loopt het mis, dan hebben we behoefte aan een sterke man om de roedel weer rustig te krijgen.

Je durft er toch niet aan denken dat Dutroux een Marokkaanse moslim was geweest. Dan had je iets anders gekregen dan een witte mars.
Geen metro meer, nauwelijks nog openbaar vervoer in de grote steden, het vuil op straat bleef liggen rotten, fruit ongeplukt, de vleesindustrie plat.
Het vervolg laat zich raden.

Nog erger werd het toen Dutroux nog ontsnapte ook. Dat het land in rep en roer stond is een understatement.
Algehele hysterie werd ons deel, kinderen werden binnengehouden (,,de boze wolf waart rond!''), de regering moest opstappen, Dehaene zweette een volwassen vijver bij elkaar.
En Paul Marchal zei, écht, ik verzin het niet: ,,Ik ben klaar om het over te nemen.''
Echt, ik verzin het niet, hij was klaar om het roer van Dehaene over te nemen.
Bijna waren we beland in een groteske tragische komedie.

Daarom ben ik ook een grote tegenstander van referenda, tenzij het gaat om het maximum aantal bladeren dat van een boom mag vallen.
Maar als het over iets serieus gaat, nooit, dan heerst de waan van de dag.

Of had jij misschien graag een referendum gehad de dag na de ontsnapping van Dutroux?
Of als Dutroux Mohammed heette?

En, inderdaad, zeewolven hebben geen tong.
Maar dat is nog geen reden om je hand in hun muil te steken.