maandag 26 november 2012

Brandmerk

De krant is een voortdurende bron van inspiratie.
Gisteren las ik in een klein artikeltje, ergens binnenin de krant dat ene T.J. uit A. niet wordt vervolgd wegens kindermisbruik.
Fijn voor de man, alhoewel.
Ik herinner mij dat hij enkele weken geleden opgevoerd werd op de frontpagina als de baarlijke duivel, een zwartgeblakerde fallus in een wolk van roet, zwavel en verderf.
Dat is dan bij dezen rechtgezet, helaas, voor de man zelf kan geen hulp meer baten. Hij heeft voorgoed afgedaan.

Ik heb het vaak tegen mijn leerlingen gezegd: als jullie mij beu zijn of om een andere reden van mij af willen, dan is dat heel simpel. Ga naar de directeur, zeg dat ik je een klaslokaal heb ingesleurd en daar de meest onnoemelijke dingen met je heb gedaan. De rest gaat dan vanzelf.

De directeur verzekert je dat hij, in alle discretie, de zaak zal onderzoeken.
Een uur later weet heel de school het.
Twee uur later weet heel het dorp het.
's Anderendaags staat het in de krant.

Je privacy wordt natuurlijk gerespecteerd, je bent immers nog niet veroordeeld!
Dus kan je iets lezen in de trant van ,,.. onnoemelijke dingen te hebben gedaan met minstens één leerling, maar volgens onze bronnen zou dat slechts het topje van de ijsberg zijn. Het betreft G.B. (niet de dikke) uit Z., getrouwd met G.V. uit A., vader van L. en J., grootvader van M.
Vroeger hield hij zich veel bezig met t., als s. en r. Hij r. o.a. R. & J.  Of hij ook toen al onnoemelijke feiten heeft gepleegd, wordt nog onderzocht.''

Voila, moeilijker is het niet.

De voorbije jaren leek het soms echt op een heksenjacht, de kranten puilden uit van de pedofielen, kinderen werden in geblindeerde wagens naar school gebracht en een man alleen die op een bank een ijsje zat te eten opgepakt.

Nu wordt een voorzichtige tegenbeweging in gang gezet.
Vorige zaterdag zei een man tegen mij: ,,Ik ben groot geworden tussen paters en pastoors, en nooit heeft ook maar één van hen een vinger naar mij uitgestoken.''
Laf als ik ben, heb ik gedaan alsof zoiets alle lof verdient.
Maar ik dacht: en dan? Moeten die nu heilig verklaard worden? Of op het stadhuis ontvangen en bejubeld?

We moeten ook niet doen alsof de normale gang van zaken uitzondering is geworden.

Meer daarover in een volgende aflevering, featuring Dutroux!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten